وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ
(Can üstə olan kimsə) ayrılıq dəminin gəlib çatdığını anlayacağı,
وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ
Və (ölüm qorxusundan) qıçı-qıçına dolaşacağı zaman,
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ
Aparılacağı yer Rəbbinin hüzuru olacaqdır (ey insan)!
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ
Beləliklə, o (kafir Əbu Cəhl) nə (Qur’anı) təsdiq etdi, nə də namaz qıldı.
وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ
Amma (Allah kəlamını) yalan saydı, (ondan) üz döndərdi.
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ
Sonra da özünü darta-darta ailəsinin yanına getdi.
أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ
Vay sənin halına, vay!
ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ
Yenə də vay sənin halına, vay!
أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى
Məgər insan elə güman edir ki, o, başlı-başına (cəzasız) buraxılacaq?!
أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ
Məgər o tökülən bir qətrə nütfə deyildimi?!