لَّا بَارِدٖ وَلَا كَرِيمٍ
نه خنک باشد ونه خوش.
إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَبۡلَ ذَٰلِكَ مُتۡرَفِينَ
بی گمان آنها پیش از این (در دنیا) ناز پرورده (ومترف) بودند.
وَكَانُواْ يُصِرُّونَ عَلَى ٱلۡحِنثِ ٱلۡعَظِيمِ
و برگناه بزرگِ (شرک) اصرار می ورزیدند.
وَكَانُواْ يَقُولُونَ أَئِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ
ومی گفتند: «آیا هنگامی که مردیم وخاک واستخوان شدیم, آیا باز هم ما بر انگیخته می شویم؟!
أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ
آیا پدران نخستین ما (نیز بر انگیخته می شوند)؟!».
قُلۡ إِنَّ ٱلۡأَوَّلِينَ وَٱلۡأٓخِرِينَ
(ای پیامبر) بگو: «بی گمان گذشتگان وآیندگان,
لَمَجۡمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَٰتِ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ
(همگی) در موعد روزی معین گرد آورده می شوند».
ثُمَّ إِنَّكُمۡ أَيُّهَا ٱلضَّآلُّونَ ٱلۡمُكَذِّبُونَ
سپس شما ای گمراهان تکذیب کننده!
لَأٓكِلُونَ مِن شَجَرٖ مِّن زَقُّومٖ
قطعاً از درخت زقوم خواهید خورد,
نتائج البحث
