إِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ جَزُوعٗا
هنگامی که بدی (و مصیبتی) به او رسد، بیتابی میکند.
وَإِذَا مَسَّهُ ٱلۡخَيۡرُ مَنُوعًا
و هنگامی که خوبی به او رسد، بازدارنده (و بخیل) میشود.
إِلَّا ٱلۡمُصَلِّينَ
مگر نمازگزاران.
ٱلَّذِينَ هُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِهِمۡ دَآئِمُونَ
همان کسانی که بر نمازهایشان همیشه مداومت میکنند.
وَٱلَّذِينَ فِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ مَّعۡلُومٞ
و کسانی که در اموالشان حق (معین و) معلومی است.
لِّلسَّآئِلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ
برای گدا و محروم.
وَٱلَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ
و کسانی که روز جزا را تصدیق میکنند.
وَٱلَّذِينَ هُم مِّنۡ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشۡفِقُونَ
و کسانی که از عذاب پروردگارشان میترسند.
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمۡ غَيۡرُ مَأۡمُونٖ
بیگمان از عذاب پروردگارشان در امان نتواند بود.
وَٱلَّذِينَ هُمۡ لِفُرُوجِهِمۡ حَٰفِظُونَ
و کسانی که شرمگاههایشان را نگه میدارند.