قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ
گویند: «ما از نمازگزاران نبودیم.
وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ
و بینوا (یان) را طعام نمی‌دادیم.
وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ
و پیوسته همراه یاوه‌گویان (و اهل باطل) همصدا می‌شدیم.
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ
و همواره روز جزا را تکذیب می‌کردیم.
حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ
تا زمانی که مرگ به سراغمان آمد.
فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّـٰفِعِينَ
پس شفاعت شفاعت‌کنندگان به آنها سودی نمی‌بخشد.
فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ
پس آنها را چه شده است که از پند (و تذکر) روی گردانند؟!
كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ
گویی که آنها (گور) خران رم کرده اند.
فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ
که از شیر گریخته اند.
بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ
بلکه هرکدام از آنها (توقع دارد و) می‌خواهد که (به او) نامة گشاده (و جداگانه از سوی الله) داده شود.
نتائج البحث
