وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا

وبر فرار شما هفت (آسمان) اشوار بنا کردیم.


وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا

و (خورشید را) چراغی درخشان آفریدیم.


وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا

واز ابرهای باران زا آبی فراوان فروفرشاریم


لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا

تا بدان دانه وگیاه بسیار برویانیم.


وَجَنَّـٰتٍ أَلۡفَافًا

و با غهایی پر درخت (با آن آب پرورش دهیم).


إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا

بی گمان روز داوری (وجدای) میعاد (همگان) است.


يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا

روزی که در " صور" دمیده می شود, سپس شما گروه گروه (به محشر) می آیید.


وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا

و آسمان گشوده می شود, پس دروازه, دروازه می گردد.


وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا

و کوهها به حرکت آنید, پس (چون) سراب گردند.


إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا

وبی گمان جهنم کمینگاهی است.



الصفحة التالية
Icon