فَذَكِّرۡ إِنَّمَآ أَنتَ مُذَكِّرٞ
پس (ای پیامبر) پندبده, که تو تنها پند دهنده ای.
لَّسۡتَ عَلَيۡهِم بِمُصَيۡطِرٍ
تو بر آنها مسلط (وچیره) نیستی (که بر ایمان مجبورشان کنی).
إِلَّا مَن تَوَلَّىٰ وَكَفَرَ
مگر کسی که روی گرداند کافر شود.
فَيُعَذِّبُهُ ٱللَّهُ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَكۡبَرَ
پس خداوند با عذاب بزرگ اورا عذاب می کند.
إِنَّ إِلَيۡنَآ إِيَابَهُمۡ
همانا بازگشت آنها به سوی ماست.
ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا حِسَابَهُم
سپس بی گمان حسابشان (نیز) با ماست.
نتائج البحث
