كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِطَغۡوَىٰهَآ
(قوم) شهود از روی سرکشی. (وطنیانشان, پیامبرشان را) تکذیب کردند.
إِذِ ٱنۢبَعَثَ أَشۡقَىٰهَا
آنگاه که شقی ترینشان (برای اقدام به جنایت) برخاست.
فَقَالَ لَهُمۡ رَسُولُ ٱللَّهِ نَاقَةَ ٱللَّهِ وَسُقۡيَٰهَا
پس پیامبر خدا (صالح) به آنها گفت: «ماده شتر خدا را با آبشخورش واگدارید».
فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمۡدَمَ عَلَيۡهِمۡ رَبُّهُم بِذَنۢبِهِمۡ فَسَوَّىٰهَا
(ولی آنها) او را تکذیب کردند, آنگاه ماده شتر را پی کردند, پس پروردگارشان به بسبب گناهانشان بر سرشان عذاب آورد, وبا خاک یگسان کرد.
وَلَا يَخَافُ عُقۡبَٰهَا
و (خداوند) از سرانجام آن بیم ندارد.
نتائج البحث
