أَرَءَيۡتَ إِن كَانَ عَلَى ٱلۡهُدَىٰٓ
به من خبر بده اگر این (بنده) بر (راه) هدایت باشد.
أَوۡ أَمَرَ بِٱلتَّقۡوَىٰٓ
یا (مردم را) به پر هیزگاری فرمان دهد (سزای کسی که اورا آزاد دهد جیست؟).
أَرَءَيۡتَ إِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰٓ
به من خبر ده اگر این (شخص سرکش, حق را) تکذیب کرد, و رویگردان شد (آیا سزا اور عذاب نیست؟).
أَلَمۡ يَعۡلَم بِأَنَّ ٱللَّهَ يَرَىٰ
آیا نمی داند که مسلماً, خداوند (همه اعمالش را) می بیند؟!
كَلَّا لَئِن لَّمۡ يَنتَهِ لَنَسۡفَعَۢا بِٱلنَّاصِيَةِ
چنین نیست (که او گمان می کند) اگر باز نیاید (دوست از شرارت بر ندارد) محققاً ناصیه اش = (موی یشانی اش) را خواهیم گرفت وکشید.
نَاصِيَةٖ كَٰذِبَةٍ خَاطِئَةٖ
(همان) پیشانی در وغگوی خطا کار را,
فَلۡيَدۡعُ نَادِيَهُۥ
پس باید اهل مجلسش (وهمدمانش) را بخواند.
سَنَدۡعُ ٱلزَّبَانِيَةَ
ما (نیز) بزودی ماموران آتش را فرا می خوانیم.
كَلَّا لَا تُطِعۡهُ وَٱسۡجُدۡۤ وَٱقۡتَرِب۩
چنین نیست (که او می پندارد) هرگز اورا اطاعت نکن, وسجد کن و (به خداوند) تقرب جوی.