إِذۡ أَنتُم بِٱلۡعُدۡوَةِ ٱلدُّنۡيَا وَهُم بِٱلۡعُدۡوَةِ ٱلۡقُصۡوَىٰ وَٱلرَّكۡبُ أَسۡفَلَ مِنكُمۡۚ وَلَوۡ تَوَاعَدتُّمۡ لَٱخۡتَلَفۡتُمۡ فِي ٱلۡمِيعَٰدِ وَلَٰكِن لِّيَقۡضِيَ ٱللَّهُ أَمۡرٗا كَانَ مَفۡعُولٗا لِّيَهۡلِكَ مَنۡ هَلَكَ عَنۢ بَيِّنَةٖ وَيَحۡيَىٰ مَنۡ حَيَّ عَنۢ بَيِّنَةٖۗ وَإِنَّ ٱللَّهَ لَسَمِيعٌ عَلِيمٌ
آنگاه که شما به کنارۀ نزدیکتر بودید، وآنها به کنارۀ دورتر بودند، وکاروان (قریش) پایین تر از شما بود, واگر با یکدیگر وعده می گذاشتید, قطعاٌ در(انجام) وعدۀ (خود) اختلاف می کردید, ولی خداوند (بدون میعاد, شما را جمع کرد وروبروی یکدیگر قرار داد) تا کاری را که می بایست انجام شود, به انجام برساند, تا آن که هلاک (ونابود) می شود, از روی دلیل (وحجت) هلاک شود, وکسی که زنده می ماند, از روی دلیل (وحجت) زنده ماند, وهمانا خداوند شنوای داناست.
إِذۡ يُرِيكَهُمُ ٱللَّهُ فِي مَنَامِكَ قَلِيلٗاۖ وَلَوۡ أَرَىٰكَهُمۡ كَثِيرٗا لَّفَشِلۡتُمۡ وَلَتَنَٰزَعۡتُمۡ فِي ٱلۡأَمۡرِ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ سَلَّمَۚ إِنَّهُۥ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ
(بیاد آور) آنگاه که خداوند (عدۀ) آنها را در خوابت به تو اندک نشان داد, واگر زیاد نشان می داد؛ مسلماً سست می شدید, ودر این کار اختلاف می کردید, ولی خداوند (شما را از سستی واختلاف) سلامت داشت, بی گمان او به آنچه در سینه هاست؛ آگاه است.
وَإِذۡ يُرِيكُمُوهُمۡ إِذِ ٱلۡتَقَيۡتُمۡ فِيٓ أَعۡيُنِكُمۡ قَلِيلٗا وَيُقَلِّلُكُمۡ فِيٓ أَعۡيُنِهِمۡ لِيَقۡضِيَ ٱللَّهُ أَمۡرٗا كَانَ مَفۡعُولٗاۗ وَإِلَى ٱللَّهِ تُرۡجَعُ ٱلۡأُمُورُ
و(بیاد آور) آنگاه که چون باهم روبروشدید, آنها را به چشم شما کم نشان داد, وشما را (نیز) به چشم آنها کم جلوه داد, تا خداوند, کاری را که می بایست انجام شود, به انجام برساند, وهمۀ کارها به خدا باز گردانده می شود.
نتائج البحث
