وَلَئِنۡ أَذَقۡنَٰهُ نَعۡمَآءَ بَعۡدَ ضَرَّآءَ مَسَّتۡهُ لَيَقُولَنَّ ذَهَبَ ٱلسَّيِّـَٔاتُ عَنِّيٓۚ إِنَّهُۥ لَفَرِحٞ فَخُورٌ
و اگر پس از رنج وسختی که به او رسیده است؛ نعمت و آسایشی به او بچشانیم، البته می گوید :« سختیها از من دور شد». همانا او شادمان (و) فخرفروش می شود.
إِلَّا ٱلَّذِينَ صَبَرُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُم مَّغۡفِرَةٞ وَأَجۡرٞ كَبِيرٞ
مگر کسانی که صبر کردند، و کارها نیک انجام دادند، آنان برایشان آمرزش وپاداش بزرگی است.
فَلَعَلَّكَ تَارِكُۢ بَعۡضَ مَا يُوحَىٰٓ إِلَيۡكَ وَضَآئِقُۢ بِهِۦ صَدۡرُكَ أَن يَقُولُواْ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡهِ كَنزٌ أَوۡ جَآءَ مَعَهُۥ مَلَكٌۚ إِنَّمَآ أَنتَ نَذِيرٞۚ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ وَكِيلٌ
پس (ای پیامبر!) شاید برخی از آنچه که به تو وحی می شود، واگذاری، و سینه ات از این جهت تنگ (و ناراحت) شود که گویند: «چرا گنجی براو نازل نشده، یا فرشته ای همراه او نیامده است ؟!» تو تنها هشدار دهنده ای، وخداوند بر همه چیز نگاهبان است.
أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰهُۖ قُلۡ فَأۡتُواْ بِعَشۡرِ سُوَرٖ مِّثۡلِهِۦ مُفۡتَرَيَٰتٖ وَٱدۡعُواْ مَنِ ٱسۡتَطَعۡتُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
آیا می گویند :« این (قرآن) را از خود بافته (و به خدا نسبت داده) است» بگو: «اگر راست می گویید، شما هم ده سوره ی به هم بافته ی مانند آن بیا ورید، و غیر از خدا هر که می توانید (به یاری ) بطلبید».