وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٖ مُّقِيمٍ
و همانا آن (شهرهای ویرانه) بر سر راه (کاروانیان) پا برجاست.
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ
بی گمان در این نشانه ای برای مؤمنان است.
وَإِن كَانَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡأَيۡكَةِ لَظَٰلِمِينَ
و بی شک اصحاب أیکه (= قوم شعیب) ستمکار بودند.
فَٱنتَقَمۡنَا مِنۡهُمۡ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٖ مُّبِينٖ
پس (ما) از آنها انتقام گرفتیم، و (شهرهای ویرانه شده) این دو (قوم) بر سر راه آشکار است.
وَلَقَدۡ كَذَّبَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡحِجۡرِ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
و به راستی اصحاب حجر (= قوم ثمود) پیامبران را تکذیب کردند.
وَءَاتَيۡنَٰهُمۡ ءَايَٰتِنَا فَكَانُواْ عَنۡهَا مُعۡرِضِينَ
و (ما) آیات خود را به آنها دادیم، پس آنها از آنان روی گردان بودند.
وَكَانُواْ يَنۡحِتُونَ مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُيُوتًا ءَامِنِينَ
آنها با خاطری مطمئن و آسوده از کوهها خانه هایی (برای خود) می تراشیدند.
فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّيۡحَةُ مُصۡبِحِينَ
پس صبحگاهان صیحه(= بانگ مرگبار) آنها را فرو گرفت.
فَمَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ
و آنچه را به دست آورده بودند (عذاب الهی را) از آنها دفع نکرد.
نتائج البحث
