فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّمَا عَلَيۡكَ ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ
پس (ای پیامبر!) اگر (آنها) روی گرداندند ؛ جزاین نیست که بر (عهده ی) تو ابلاغ آشکار است.
يَعۡرِفُونَ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ ثُمَّ يُنكِرُونَهَا وَأَكۡثَرُهُمُ ٱلۡكَٰفِرُونَ
(آنها ) نعمت خدا را می شناسند، سپس انکارش می کنند، و بیشترشان کافرند.
وَيَوۡمَ نَبۡعَثُ مِن كُلِّ أُمَّةٖ شَهِيدٗا ثُمَّ لَا يُؤۡذَنُ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ وَلَا هُمۡ يُسۡتَعۡتَبُونَ
و روزی که از هر امتی گواهی (بر آنان) بر می انگیزیم، آنگاه به کسانی که کافر شدند، اجازه ی (سخن گفتن) داده نمی شود، و نه از آنها تقاضای توبه (و عذر خواهی) می شود.
وَإِذَا رَءَا ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ ٱلۡعَذَابَ فَلَا يُخَفَّفُ عَنۡهُمۡ وَلَا هُمۡ يُنظَرُونَ
و کسانی که ستم کردند، هنگامی که عذاب را ببینند، پس نه از (عذاب) آنها کاسته می شود، و نه آنها مهلت می یابند.
وَإِذَا رَءَا ٱلَّذِينَ أَشۡرَكُواْ شُرَكَآءَهُمۡ قَالُواْ رَبَّنَا هَـٰٓؤُلَآءِ شُرَكَآؤُنَا ٱلَّذِينَ كُنَّا نَدۡعُواْ مِن دُونِكَۖ فَأَلۡقَوۡاْ إِلَيۡهِمُ ٱلۡقَوۡلَ إِنَّكُمۡ لَكَٰذِبُونَ
و کسانی که شرک ورزیدند هنگامی که شریکان (= معبودهایی خود ساخته) خود را ببینند، می گویند :«پروردگارا ! اینان شریکان (و معبودان) ما هستند، کسانی که ما به جای تو می خواندیم». آنگاه (معبودانشان) به آنها پاسخ می دهند :«به راستی که شما دروغگو هستید »
نتائج البحث
