فَأَرۡسَلَ فِرۡعَوۡنُ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ
پس فرعون (چون از ماجرا آگاه گردید) گرد آورندگان (نیرو) را به شهرها فرستاد.
إِنَّ هَـٰٓؤُلَآءِ لَشِرۡذِمَةٞ قَلِيلُونَ
(و گفت:) اینها (= بنی اسرائیل) گروهی اندک (و ناچیز) هستند،
وَإِنَّهُمۡ لَنَا لَغَآئِظُونَ
و اینها ما را به خشم آورده اند،
وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَٰذِرُونَ
و ما همگی آماده (و بیدار) هستیم».
فَأَخۡرَجۡنَٰهُم مِّن جَنَّـٰتٖ وَعُيُونٖ
پس آنها را از باغها و چشمه ها بیرون کردیم.
وَكُنُوزٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ
و (نیز) از گنجها و منزلگاه نیکو (و قصرهای مجلل بیرون راندیم).
كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ
(آری) این چنین (کردیم) و بنی اسرائیل را وارث آنها ساختیم.
فَأَتۡبَعُوهُم مُّشۡرِقِينَ
پس آنها (صبحگاهان به) هنگام طلوع آفتاب به تعقیبشان پرداختند.
فَلَمَّا تَرَـٰٓءَا ٱلۡجَمۡعَانِ قَالَ أَصۡحَٰبُ مُوسَىٰٓ إِنَّا لَمُدۡرَكُونَ
پس چون دو گروه یکدیگر را دیدند، یاران موسی گفتند: « یقیناً ما (در چنگال فرعونیان) گرفتار شدیم».