رَبِّ نَجِّنِي وَأَهۡلِي مِمَّا يَعۡمَلُونَ
پروردگارا ! من و خانواده ام را از (عاقبت) آنچه (اینها) انجام می دهند، نجات بده».
فَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ
پس او وخانواده اش را همگی نجات دادیم.
إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ
مگر پیرزنی که در میان بازماندگان بود.
ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ
سپس دیگران را نابود ساختیم.
وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرٗاۖ فَسَآءَ مَطَرُ ٱلۡمُنذَرِينَ
و بر آنها بارانی (از سنگ) بارانیدیم، پس باران بیم داده شدگان چه بد بود.
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
بی گمان در این (ماجرا) نشانه ای است، و بیشتر آنها مؤمن نبودند.
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
و بی تردید پروردگار تو پیروزمند مهربان است.
كَذَّبَ أَصۡحَٰبُ لۡـَٔيۡكَةِ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
اصحاب ایکه (= قوم شعیب) پیامبران (خدا) را تکذیب کردند.
إِذۡ قَالَ لَهُمۡ شُعَيۡبٌ أَلَا تَتَّقُونَ
هنگامی که شعیب به آنها گفت :«آیا (از خدا) نمی ترسید ؟!