أَفَرَءَيۡتَ إِن مَّتَّعۡنَٰهُمۡ سِنِينَ
آیا دیدی که اگر سالیانی آنها را (از این زندگی دنیا) بهره مند سازیم.
ثُمَّ جَآءَهُم مَّا كَانُواْ يُوعَدُونَ
سپس آنچه که به آنها وعده داده شده است به سراغشان بیاید.
مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يُمَتَّعُونَ
این بهره مندیشان (از دنیا) سودی برای آنها نخواهد داشت.
وَمَآ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ
و هیچ قریه ای را هلاک نکردیم؛ مگراین که هشدار دهندگانی (از پیامبران) داشتند.
ذِكۡرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَٰلِمِينَ
برای پند دادن، و ما هرگز ستمکار نبودیم.
وَمَا تَنَزَّلَتۡ بِهِ ٱلشَّيَٰطِينُ
و شیطانها (هرگز) این (قرآن) را نازل نکرده اند.
وَمَا يَنۢبَغِي لَهُمۡ وَمَا يَسۡتَطِيعُونَ
و برای آنها سزاوار نیست؛ و نمی توانند.
إِنَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّمۡعِ لَمَعۡزُولُونَ
بی گمان آنها از شنیدن (وحی، و استراق سمع) برکنارند.
فَلَا تَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُعَذَّبِينَ
پس (ای پیامبر!) هیچ معبودی را با الله مخوان، که از عذاب شدگان خواهی بود.