أَئِنَّكُمۡ لَتَأۡتُونَ ٱلرِّجَالَ وَتَقۡطَعُونَ ٱلسَّبِيلَ وَتَأۡتُونَ فِي نَادِيكُمُ ٱلۡمُنكَرَۖ فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوۡمِهِۦٓ إِلَّآ أَن قَالُواْ ٱئۡتِنَا بِعَذَابِ ٱللَّهِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ
آیا شما (برای کامجویی) به سراغ مردان می روید، و راه را قطع می کنید، و در محافل خود اعمال نا پسند انجام می دهید ؟!» پس جواب قومش جزاین نبود که گفتند :« اگر از راستگویانی عذاب خدا را برای ما بیاور».
قَالَ رَبِّ ٱنصُرۡنِي عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡمُفۡسِدِينَ
(لوط) گفت :« پروردگارا ! مرا بر قوم مفسدان یاری فرما».
وَلَمَّا جَآءَتۡ رُسُلُنَآ إِبۡرَٰهِيمَ بِٱلۡبُشۡرَىٰ قَالُوٓاْ إِنَّا مُهۡلِكُوٓاْ أَهۡلِ هَٰذِهِ ٱلۡقَرۡيَةِۖ إِنَّ أَهۡلَهَا كَانُواْ ظَٰلِمِينَ
و هنگامی که فرستادگان ما ابراهیم را بشارت (تولد فرزند) آوردند، گفتند :« به راستی ما اهل این قریه (سدوم) را هلاک خواهیم کرد، بی شک اهل آن ستمکار بودند».
قَالَ إِنَّ فِيهَا لُوطٗاۚ قَالُواْ نَحۡنُ أَعۡلَمُ بِمَن فِيهَاۖ لَنُنَجِّيَنَّهُۥ وَأَهۡلَهُۥٓ إِلَّا ٱمۡرَأَتَهُۥ كَانَتۡ مِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ
(ابراهیم) گفت :«همانا لوط در آنجاست ! » (فرشتگان) گفتند :« ما به هر کس که در آنجاست داناتریم، یقیناً او و خانواده اش را نجات می دهیم، جز همسرش که از بازماندگان خواهد بود».
وَلَمَّآ أَن جَآءَتۡ رُسُلُنَا لُوطٗا سِيٓءَ بِهِمۡ وَضَاقَ بِهِمۡ ذَرۡعٗاۖ وَقَالُواْ لَا تَخَفۡ وَلَا تَحۡزَنۡ إِنَّا مُنَجُّوكَ وَأَهۡلَكَ إِلَّا ٱمۡرَأَتَكَ كَانَتۡ مِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ
و چون فرستادگان ما نزد لوط آمدند، از (دیدن) آنها اندوهگین، و به خاطر آنها دلتنگ شد، و (فرشتگان) گفتند: « نترس، و غمگین مباش، بی گمان ما تو و خانواده ات را نجات خواهیم داد؛ جز همسرت که از بازماندگان خواهد بود.
نتائج البحث
