إِنَّ هَـٰٓؤُلَآءِ لَيَقُولُونَ
بی گمان اینها (= مشرکان) می گویند:
إِنۡ هِيَ إِلَّا مَوۡتَتُنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُنشَرِينَ
«سرانجام جز همین مرگ نخستین ما نیست, و ما هرگز بر انگیخته نخواهیم شد.
فَأۡتُواْ بِـَٔابَآئِنَآ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
پس اگر راست می گویید: نیاکان ما را (زنده کنید و) بیاورید».
أَهُمۡ خَيۡرٌ أَمۡ قَوۡمُ تُبَّعٖ وَٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ أَهۡلَكۡنَٰهُمۡۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ مُجۡرِمِينَ
آیا آنها بهترند یا قوم " تبّع" وکسانی که پیش از آنها بودند؟ ما آنها را هلاک نمودیم, بی گمان آنها مجرم بودند.
وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا لَٰعِبِينَ
و(ما) آسمانها وزمین وآنچه را که در میان دو است, به بازیچه نیافریده ایم.
مَا خَلَقۡنَٰهُمَآ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
و (ما) آن دو را جز به حق نیافریدیم, ولیکن بیشتر آنها نمی دانند.
إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ مِيقَٰتُهُمۡ أَجۡمَعِينَ
بی گمان (روز جدایی (= روز قیامت) وعده گاه همۀ آنهاست.
يَوۡمَ لَا يُغۡنِي مَوۡلًى عَن مَّوۡلٗى شَيۡـٔٗا وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ
روزی که هیچ دوستی برای دوست خود سودمند نباشد, وآنها (از سوی کسی) یاری نمی شوند.