تُدَمِّرُ كُلَّ شَيۡءِۭ بِأَمۡرِ رَبِّهَا فَأَصۡبَحُواْ لَا يُرَىٰٓ إِلَّا مَسَٰكِنُهُمۡۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
همه چیز را به فرمان پروردگارش (ویران و) نا بود می کند, پس چنان شدند که جز خانه هایشان دیده نمی شد, ما این گونه گروه مجرمان را کیفر می دهیم.
وَلَقَدۡ مَكَّنَّـٰهُمۡ فِيمَآ إِن مَّكَّنَّـٰكُمۡ فِيهِ وَجَعَلۡنَا لَهُمۡ سَمۡعٗا وَأَبۡصَٰرٗا وَأَفۡـِٔدَةٗ فَمَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُمۡ سَمۡعُهُمۡ وَلَآ أَبۡصَٰرُهُمۡ وَلَآ أَفۡـِٔدَتُهُم مِّن شَيۡءٍ إِذۡ كَانُواْ يَجۡحَدُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
به راستی ما به آنها (= قوم عاد) چنان (تمکّن و) قدرتی دادیم که به شما آن قدرت (وتمکن) نداده ایم وبرای آنها گوش وچشمها و دلها قرار دادیم. پس گوشهایشان ونه چشمهایشان ونه دلهایشان چیزی (از عذاب الهی) را از آنها دفع نکرد (وبه حالشان سودی نبخشید), چون آیات خدا را انکار می کردند, و(سرانجام) آنچه را که به (مسخره و) ریشخند می گرفتند آنها را فرو گرفت.
وَلَقَدۡ أَهۡلَكۡنَا مَا حَوۡلَكُم مِّنَ ٱلۡقُرَىٰ وَصَرَّفۡنَا ٱلۡأٓيَٰتِ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ
وبه راستی ما قریه ها (وآبادیها) یی را که اطراف شما بوده اند هلاک کردیم, وآیات (خود) را (به صورتهای) گوناگون (برای آنها) بیان کردیم, تا شاید باز گردند.
فَلَوۡلَا نَصَرَهُمُ ٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ قُرۡبَانًا ءَالِهَةَۢۖ بَلۡ ضَلُّواْ عَنۡهُمۡۚ وَذَٰلِكَ إِفۡكُهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ
پس چرا کسانی را که آنها به جای خداوند برای (قصد) تقرب (به خدا) معبود (خود) گرفتند, یاریشان نکردند؟ بلکه از نظرشان گم شدند, واین بود (نتیجۀ) دروغشان, وآنچه را افترا می بستند.