وَلَوۡ جَعَلۡنَٰهُ قُرۡءَانًا أَعۡجَمِيّٗا لَّقَالُواْ لَوۡلَا فُصِّلَتۡ ءَايَٰتُهُۥٓۖ ءَا۬عۡجَمِيّٞ وَعَرَبِيّٞۗ قُلۡ هُوَ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْ هُدٗى وَشِفَآءٞۚ وَٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ فِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَقۡرٞ وَهُوَ عَلَيۡهِمۡ عَمًىۚ أُوْلَـٰٓئِكَ يُنَادَوۡنَ مِن مَّكَانِۭ بَعِيدٖ
നാം ഇതിനെ ഒരു അനറബി ഖുര്ആന് ആക്കിയിരുന്നെങ്കില് അവര് പറഞ്ഞേക്കും: എന്തുകൊണ്ട് ഇതിലെ വചനങ്ങള് വിശദമാക്കപ്പെട്ടവയായില്ല. (ഗ്രന്ഥം) അനറബിയും (പ്രവാചകന്) അറബിയും ആവുകയോ? നീ പറയുക: അത് (ഖുര്ആന്) സത്യവിശ്വാസികള്ക്ക് മാര്ഗദര്ശനവും ശമനൌഷധവുമാകുന്നു. വിശ്വസിക്കാത്തവര്ക്കാകട്ടെ അവരുടെ കാതുകളില് ഒരു തരം ബധിരതയുണ്ട്. അത് (ഖുര്ആന്) അവരുടെ മേല് ഒരു അന്ധതയായിരിക്കുന്നു. ആ കൂട്ടര് വിദൂരമായ ഏതോ സ്ഥലത്ത് നിന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നു (എന്ന പോലെയാകുന്നു അവരുടെ പ്രതികരണം).
وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ فَٱخۡتُلِفَ فِيهِۚ وَلَوۡلَا كَلِمَةٞ سَبَقَتۡ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيۡنَهُمۡۚ وَإِنَّهُمۡ لَفِي شَكّٖ مِّنۡهُ مُرِيبٖ
മൂസായ്ക്ക് നാം വേദഗ്രന്ഥം നല്കുകയുണ്ടായി. എന്നിട്ട് അതിന്റെ കാര്യത്തിലും അഭിപ്രായവ്യത്യാസമുണ്ടായി. ഒരു വചനം മുമ്പ് തന്നെ നിന്റെ രക്ഷിതാവിന്റെ പക്കല് നിന്ന് ഉണ്ടായിട്ടില്ലായിരുന്നുവെങ്കില് അവര്ക്കിടയില് (ഇപ്പോള് തന്നെ) തീര്പ്പുകല്പിക്കപ്പെടുമായിരുന്നു. തീര്ച്ചയായും അവര് ഇതിനെ (ഖുര്ആനിനെ) പറ്റി അവിശ്വാസജനകമായ സംശയത്തിലാകുന്നു.
مَّنۡ عَمِلَ صَٰلِحٗا فَلِنَفۡسِهِۦۖ وَمَنۡ أَسَآءَ فَعَلَيۡهَاۗ وَمَا رَبُّكَ بِظَلَّـٰمٖ لِّلۡعَبِيدِ
വല്ലവനും നല്ലത് പ്രവര്ത്തിച്ചാല് അതിന്റെ ഗുണം അവന് തന്നെയാകുന്നു. വല്ലവനും തിന്മചെയ്താല് അതിന്റെ ദോഷവും അവന് തന്നെ. നിന്റെ രക്ഷിതാവ് (തന്റെ) അടിമകളോട് അനീതി കാണിക്കുന്നവനേ അല്ല.