وَءَاتُواْ ٱلنِّسَآءَ صَدُقَٰتِهِنَّ نِحۡلَةٗۚ فَإِن طِبۡنَ لَكُمۡ عَن شَيۡءٖ مِّنۡهُ نَفۡسٗا فَكُلُوهُ هَنِيٓـٔٗا مَّرِيٓـٔٗا
സ്ത്രീകള്ക്ക് അവരുടെ വിവാഹമൂല്യങ്ങള് മനഃസംതൃപ്തിയോട് കൂടി നിങ്ങള് നല്കുക. ഇനി അതില് നിന്ന് വല്ലതും സന്മനസ്സോടെ അവര് വിട്ടുതരുന്ന പക്ഷം നിങ്ങളത് സന്തോഷപൂര്വ്വം സുഖമായി ഭക്ഷിച്ചു കൊള്ളുക.
وَلَا تُؤۡتُواْ ٱلسُّفَهَآءَ أَمۡوَٰلَكُمُ ٱلَّتِي جَعَلَ ٱللَّهُ لَكُمۡ قِيَٰمٗا وَٱرۡزُقُوهُمۡ فِيهَا وَٱكۡسُوهُمۡ وَقُولُواْ لَهُمۡ قَوۡلٗا مَّعۡرُوفٗا
അല്ലാഹു നിങ്ങളുടെ നിലനില്പിന്നുള്ള മാര്ഗമായി നിശ്ചയിച്ച് തന്നിട്ടുള്ള നിങ്ങളുടെ സ്വത്തുകള് നിങ്ങള് വിവേകമില്ലാത്തവര്ക്ക് കൈവിട്ട് കൊടുക്കരുത്. എന്നാല് അതില് നിന്നും നിങ്ങള് അവര്ക്ക് ഉപജീവനവും വസ്ത്രവും നല്കുകയും, അവരോട് മര്യാദയുള്ള വാക്ക് പറയുകയും ചെയ്യുക.
وَٱبۡتَلُواْ ٱلۡيَتَٰمَىٰ حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغُواْ ٱلنِّكَاحَ فَإِنۡ ءَانَسۡتُم مِّنۡهُمۡ رُشۡدٗا فَٱدۡفَعُوٓاْ إِلَيۡهِمۡ أَمۡوَٰلَهُمۡۖ وَلَا تَأۡكُلُوهَآ إِسۡرَافٗا وَبِدَارًا أَن يَكۡبَرُواْۚ وَمَن كَانَ غَنِيّٗا فَلۡيَسۡتَعۡفِفۡۖ وَمَن كَانَ فَقِيرٗا فَلۡيَأۡكُلۡ بِٱلۡمَعۡرُوفِۚ فَإِذَا دَفَعۡتُمۡ إِلَيۡهِمۡ أَمۡوَٰلَهُمۡ فَأَشۡهِدُواْ عَلَيۡهِمۡۚ وَكَفَىٰ بِٱللَّهِ حَسِيبٗا
അനാഥകളെ നിങ്ങള് പരീക്ഷിച്ച് നോക്കുക. അങ്ങനെ അവര്ക്കു വിവാഹപ്രായമെത്തിയാല് നിങ്ങളവരില് കാര്യബോധം കാണുന്ന പക്ഷം അവരുടെ സ്വത്തുക്കള് അവര്ക്ക് വിട്ടുകൊടുക്കുക. അവര് (അനാഥകള്) വലുതാകുമെന്നത് കണ്ട് അമിതമായും ധൃതിപ്പെട്ടും അത് തിന്നുതീര്ക്കരുത്. ഇനി (അനാഥരുടെ സംരക്ഷണമേല്ക്കുന്ന) വല്ലവനും കഴിവുള്ളവനാണെങ്കില് (അതില് നിന്നു എടുക്കാതെ) മാന്യത പുലര്ത്തുകയാണ് വേണ്ടത്. വല്ലവനും ദരിദ്രനാണെങ്കില് മര്യാദപ്രകാരം അയാള്ക്കതില് നിന്ന് ഭക്ഷിക്കാവുന്നതാണ്. എന്നിട്ട് അവരുടെ സ്വത്തുക്കള് അവര്ക്ക് നിങ്ങള് ഏല്പിച്ചുകൊടുക്കുമ്പോള് നിങ്ങളതിന് സാക്ഷിനിര്ത്തേണ്ടതുമാണ്. കണക്കു നോക്കുന്നവനായി അല്ലാഹു തന്നെ മതി.