وَلَوۡ شِئۡنَا لَرَفَعۡنَٰهُ بِهَا وَلَٰكِنَّهُۥٓ أَخۡلَدَ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ وَٱتَّبَعَ هَوَىٰهُۚ فَمَثَلُهُۥ كَمَثَلِ ٱلۡكَلۡبِ إِن تَحۡمِلۡ عَلَيۡهِ يَلۡهَثۡ أَوۡ تَتۡرُكۡهُ يَلۡهَثۚ ذَّـٰلِكَ مَثَلُ ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَاۚ فَٱقۡصُصِ ٱلۡقَصَصَ لَعَلَّهُمۡ يَتَفَكَّرُونَ
നാം ഉദ്ദേശിച്ചിരുന്നുവെങ്കില് അവ (ദൃഷ്ടാന്തങ്ങള്) മൂലം അവന്ന് ഉയര്ച്ച നല്കുമായിരുന്നു. പക്ഷെ, അവന് ഭൂമിയലേക്ക് (അത് ശാശ്വതമാണെന്ന ഭാവേന) തിരിയുകയും അവന്റെ തന്നിഷ്ടത്തെ പിന്പറ്റുകയുമാണ് ചെയ്തത്. അപ്പോള് അവന്റെ ഉപമ ഒരു നായയുടെത് പോലെയാകുന്നു. നീ അതിനെ ആക്രമിച്ചാല് അത് നാവ് തൂക്കിയിടും. നീ അതിനെ വെറുതെ വിട്ടാലും അത് നാവ് തൂക്കിയിടും. അതാണ് നമ്മുടെ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങള് നിഷേധിച്ച് തള്ളിയവരുടെ ഉപമ. അതിനാല് (അവര്ക്ക്) ഈ കഥ വിവരിച്ചുകൊടുക്കൂ. അവര് ചിന്തിച്ചെന്ന് വരാം.
سَآءَ مَثَلًا ٱلۡقَوۡمُ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَأَنفُسَهُمۡ كَانُواْ يَظۡلِمُونَ
നമ്മുടെ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളെ നിഷേധിച്ച് തള്ളുകയും, സ്വദേഹങ്ങള്ക്ക് തന്നെ ദ്രോഹം വരുത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയും ചെയ്ത ആളുകളുടെ ഉപമ വളരെ ചീത്ത തന്നെ.
مَن يَهۡدِ ٱللَّهُ فَهُوَ ٱلۡمُهۡتَدِيۖ وَمَن يُضۡلِلۡ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ
അല്ലാഹു ഏതൊരാളെ നേര്വഴിയിലാക്കുന്നുവോ അവനാണ് സന്മാര്ഗം പ്രാപിക്കുന്നവന്. അവന് ആരെ പിഴവിലാക്കുന്നുവോ അവരാണ് നഷ്ടം പറ്റിയവര്.
وَلَقَدۡ ذَرَأۡنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِۖ لَهُمۡ قُلُوبٞ لَّا يَفۡقَهُونَ بِهَا وَلَهُمۡ أَعۡيُنٞ لَّا يُبۡصِرُونَ بِهَا وَلَهُمۡ ءَاذَانٞ لَّا يَسۡمَعُونَ بِهَآۚ أُوْلَـٰٓئِكَ كَٱلۡأَنۡعَٰمِ بَلۡ هُمۡ أَضَلُّۚ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡغَٰفِلُونَ
ജിന്നുകളില് നിന്നും മനുഷ്യരില് നിന്നും ധാരാളം പേരെ നാം നരകത്തിന് വേണ്ടി സൃഷ്ടിച്ചിട്ടുണ്ട്. അവര്ക്ക് മനസ്സുകളുണ്ട്. അതുപയോഗിച്ച് അവര് കാര്യം ഗ്രഹിക്കുകയില്ല. അവര്ക്കു കണ്ണുകളുണ്ട്. അതുപയോഗിച്ച് അവര് കണ്ടറിയുകയില്ല. അവര്ക്ക് കാതുകളുണ്ട്. അതുപയോഗിച്ച് അവര് കേട്ടു മനസ്സിലാക്കുകയില്ല. അവര് കാലികളെപ്പോലെയാകുന്നു. അല്ല; അവരാണ് കൂടുതല് പിഴച്ചവര്. അവര് തന്നെയാണ് ശ്രദ്ധയില്ലാത്തവര്.