وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِۦ فَأَعۡرَضَ عَنۡهَا وَنَسِيَ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُۚ إِنَّا جَعَلۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ أَكِنَّةً أَن يَفۡقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَقۡرٗاۖ وَإِن تَدۡعُهُمۡ إِلَى ٱلۡهُدَىٰ فَلَن يَهۡتَدُوٓاْ إِذًا أَبَدٗا
തന്റെ രക്ഷിതാവിന്റെ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളെപ്പറ്റി ഓര്മിപ്പിക്കപ്പെട്ടിട്ട് അതില് നിന്ന് തിരിഞ്ഞുകളയുകയും, തന്റെ കൈകള് മുന്കൂട്ടി ചെയ്തത് (ദുഷ്കര്മ്മങ്ങള്) മറന്നുകളയുകയും ചെയ്തവനെക്കാള് അക്രമിയായി ആരുണ്ട്? തീര്ച്ചയായും അവരത് ഗ്രഹിക്കുന്നതിന് (തടസ്സമായി) നാം അവരുടെ ഹൃദയങ്ങളില് മൂടികളും, അവരുടെ കാതുകളില് ഭാര (അടപ്പ്) വും ഏര്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. (അങ്ങനെയിരിക്കെ) നീ അവരെ സന്മാര്ഗത്തിലേക്ക് ക്ഷണിക്കുന്ന പക്ഷം അവര് ഒരിക്കലും സന്മാര്ഗം സ്വീകരിക്കുകയില്ല.
وَرَبُّكَ ٱلۡغَفُورُ ذُو ٱلرَّحۡمَةِۖ لَوۡ يُؤَاخِذُهُم بِمَا كَسَبُواْ لَعَجَّلَ لَهُمُ ٱلۡعَذَابَۚ بَل لَّهُم مَّوۡعِدٞ لَّن يَجِدُواْ مِن دُونِهِۦ مَوۡئِلٗا
നിന്റെ രക്ഷിതാവ് ഏറെ പൊറുക്കുന്നവനും കരുണയുള്ളവനുമാകുന്നു. അവര് ചെയ്ത് കൂട്ടിയതിന് അവന് അവര്ക്കെതിരില് നടപടി എടുക്കുകയായിരുന്നെങ്കില് അവര്ക്കവന് ഉടന് തന്നെ ശിക്ഷ നല്കുമായിരുന്നു. പക്ഷെ അവര്ക്കൊരു നിശ്ചിത അവധിയുണ്ട്. അതിനെ മറികടന്ന് കൊണ്ട് രക്ഷപ്രാപിക്കാവുന്ന ഒരു സ്ഥാനവും അവര് കണ്ടെത്തുകയേയില്ല.
وَتِلۡكَ ٱلۡقُرَىٰٓ أَهۡلَكۡنَٰهُمۡ لَمَّا ظَلَمُواْ وَجَعَلۡنَا لِمَهۡلِكِهِم مَّوۡعِدٗا
ആ രാജ്യങ്ങള് അക്രമത്തില് ഏര്പെട്ടപ്പോള് അവരെ നാം നശിപ്പിച്ച് കളഞ്ഞു. അവരുടെ നാശത്തിന് നാം ഒരു നിശ്ചിത അവധി വെച്ചിട്ടുണ്ട്.