وَٱصۡطَنَعۡتُكَ لِنَفۡسِي
എന്റെ സ്വന്തം കാര്യത്തിനായി നിന്നെ ഞാന് വളര്ത്തിയെടുത്തിരിക്കുന്നു.
ٱذۡهَبۡ أَنتَ وَأَخُوكَ بِـَٔايَٰتِي وَلَا تَنِيَا فِي ذِكۡرِي
എന്റെ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളുമായി നീയും നിന്റെ സഹോദരനും പോയിക്കൊള്ളുക. എന്നെ സ്മരിക്കുന്നതില് നിങ്ങള് അമാന്തിക്കരുത്.
ٱذۡهَبَآ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ
നിങ്ങള് രണ്ടുപേരും ഫിര്ഔന്റെ അടുത്തേക്ക് പോകുക. തീര്ച്ചയായും അവന് അതിക്രമകാരിയായിരിക്കുന്നു.
فَقُولَا لَهُۥ قَوۡلٗا لَّيِّنٗا لَّعَلَّهُۥ يَتَذَكَّرُ أَوۡ يَخۡشَىٰ
എന്നിട്ട് നിങ്ങള് അവനോട് സൌമ്യമായ വാക്ക് പറയുക. അവന് ഒരു വേള ചിന്തിച്ച് മനസ്സിലാക്കിയേക്കാം. അല്ലെങ്കില് ഭയപ്പെട്ടുവെന്ന് വരാം.
قَالَا رَبَّنَآ إِنَّنَا نَخَافُ أَن يَفۡرُطَ عَلَيۡنَآ أَوۡ أَن يَطۡغَىٰ
അവര് രണ്ടുപേരും പറഞ്ഞു: ഞങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവേ, അവന് (ഫിര്ഔന്) ഞങ്ങളുടെ നേര്ക്ക് എടുത്തുചാടുകയോ, അതിക്രമം കാണിക്കുകയോ ചെയ്യുമെന്ന് ഞാന് ഭയപ്പെടുന്നു.
قَالَ لَا تَخَافَآۖ إِنَّنِي مَعَكُمَآ أَسۡمَعُ وَأَرَىٰ
അവന് (അല്ലാഹു) പറഞ്ഞു: നിങ്ങള് ഭയപ്പെടേണ്ട. തീര്ച്ചയായും ഞാന് നിങ്ങളുടെ കൂടെയുണ്ട്. ഞാന് കേള്ക്കുകയും കാണുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്.
فَأۡتِيَاهُ فَقُولَآ إِنَّا رَسُولَا رَبِّكَ فَأَرۡسِلۡ مَعَنَا بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ وَلَا تُعَذِّبۡهُمۡۖ قَدۡ جِئۡنَٰكَ بِـَٔايَةٖ مِّن رَّبِّكَۖ وَٱلسَّلَٰمُ عَلَىٰ مَنِ ٱتَّبَعَ ٱلۡهُدَىٰٓ
അതിനാല് നിങ്ങള് ഇരുവരും അവന്റെ അടുത്ത് ചെന്നിട്ട് പറയുക: തീര്ച്ചയായും ഞങ്ങള് നിന്റെ രക്ഷിതാവിന്റെ ദൂതന്മാരാകുന്നു. അതിനാല് ഇസ്രായീല് സന്തതികളെ ഞങ്ങളുടെ കുടെ വിട്ടുതരണം. അവരെ മര്ദ്ദിക്കരുത്. നിന്റെയടുത്ത് ഞങ്ങള് വന്നിട്ടുള്ളത് നിന്റെ രക്ഷിതാവിങ്കല് നിന്നുള്ള ദൃഷ്ടാന്തവും കൊണ്ടാകുന്നു. സന്മാര്ഗം പിന്തുടര്ന്നവര്ക്കായിരിക്കും സമാധാനം.