فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ
Dhe në të shtuan shkatërrimin.
فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ
E All-llahu kundër tyre lëshoi lloj-lloj dënimesh.
إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ
Pse Zoti yt është që përcjell (u rri në pritë).
فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ
E njeriu, kur e sprovon Zoti i tij, e nderon dhe e begaton, ai thotë: “Zoti im më ka nderuar!”
وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ
Por, kur për ta sprovuar ia pakëson furnizimin (e varfëron), ai thotë: “Zoti im më ka nënçmuar!”
كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ
Jo, nuk është ashtu! Por (punoni edhe më zi) ju nuk përfillnit bonjakun,
وَلَا تَحَـٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ
Nuk cytni njëri-tjetrin për ta ushqyer të varfërin,
وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلٗا لَّمّٗا
Dhe ju e hani me të madhe trashëgimin (padrejtë).
نتائج البحث
