فَنَظَرَ نَظۡرَةٗ فِي ٱلنُّجُومِ
Dhe atëherë u lëshoi një shikim yjeve,
فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٞ
E tha: “Unë jam i sëmurë!”
فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ
Ata u kthyen dhe u larguan prek tij.
فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ
Ai u drejtua kah zotat e tyre dhe u tha: “A nuk po hani ju?”
مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ
çka keni pra, që nuk po flitni?
فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ
Iu afrua atyre ngadalë, duke u mëshuar me të djathtën (me fuqi).
فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ
Ata (populli) iu afruan atij me të shpejtë (sigurisht e qortuan).
قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ
Ai (Ibrahimi) tha: “A adhuroni atë që vetë e keni gdhendur?”
وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ
E All-llahu ju krijoi juve edhe atë që e punoni.
قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ
Ata thanë: “Ndërtonja atij një vend dhe hudhne atë në zjarr!