فَإِنَّ ٱلۡجَنَّةَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ
ดังนั้นสวนสวรรค์ก็จะเป็นที่พำนักของเขา
يَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرۡسَىٰهَا
พวกเขาจะถามเจ้าถึงยามอวสาน (วันกิยามะฮฺ) ว่า เมื่อใดเล่ามันจะเกิดขึ้น ?
فِيمَ أَنتَ مِن ذِكۡرَىٰهَآ
ด้วยเหตุอันใดเจ้าจึงชอบกล่าวถึงมันนัก ?
إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَىٰهَآ
ยังพระเจ้าของเจ้าเท่านั้นคือวาระ
إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخۡشَىٰهَا
ความจริงเจ้าเป็นแต่เพียงผู้ตักเตือนแก่คนที่หวาดหวั่นมัน (วันกิยามะฮฺ) เท่านั้น
كَأَنَّهُمۡ يَوۡمَ يَرَوۡنَهَا لَمۡ يَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا عَشِيَّةً أَوۡ ضُحَىٰهَا
วันที่พวกเขาจะเห็นมัน (วันกิยามะฮฺ) ประหนึ่งว่าพวกเขามิได้พำนักอยู่โลกนี้เว้นแต่เพียงชั่วครู่หนึ่งของยามเย็นและยามเช้าของมันเท่านั้น