وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَٰذِرُونَ
a mi smo svi budni!"
فَأَخۡرَجۡنَٰهُم مِّن جَنَّـٰتٖ وَعُيُونٖ
I Mi ih izvedosmo iz vrtova i rijeka,
وَكُنُوزٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ
iz riznica i dvoraca divnih.
كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ
Eto tako je bilo, i Mi dadosmo da to naslijede sinovi Israilovi.
فَأَتۡبَعُوهُم مُّشۡرِقِينَ
I oni ih, kad se sunce rađalo, sustigoše.
فَلَمَّا تَرَـٰٓءَا ٱلۡجَمۡعَانِ قَالَ أَصۡحَٰبُ مُوسَىٰٓ إِنَّا لَمُدۡرَكُونَ
pa kad jedni druge ugledaše, drugovi Musaovi povikaše: "Samo što nas nisu stigli!"
قَالَ كَلَّآۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهۡدِينِ
"Neće!" – reče on – "Gospodar moj je sa mnom, On će mi put pokazati."
فَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱضۡرِب بِّعَصَاكَ ٱلۡبَحۡرَۖ فَٱنفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرۡقٖ كَٱلطَّوۡدِ ٱلۡعَظِيمِ
I Mi objavismo Musau: "Udari štapom svojim po moru!" – i ono se rastavi i svaki bok njegov bijaše kao veliko brdo;
وَأَزۡلَفۡنَا ثَمَّ ٱلۡأٓخَرِينَ
i Mi onda tamo one druge približismo –