وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمۡ رَبُّكُم مِّنۡ أَزۡوَٰجِكُمۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٌ عَادُونَ
a žene svoje, koje je za vas Gospodar vaš stvorio, ostavljate? Vi ste ljudi koji svaku granicu zla prelazite" –
قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰلُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُخۡرَجِينَ
rekoše oni: "Ako se ne okaniš, o Lute, bićeš sigurno prognan."
قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ ٱلۡقَالِينَ
"Ja se gnušam toga što vi radite!" – reče on;
رَبِّ نَجِّنِي وَأَهۡلِي مِمَّا يَعۡمَلُونَ
"Gospodaru moj, sačuvaj mene i porodicu moju kazne za ono što oni rade!"
فَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ
I Mi smo sačuvali njega i porodicu njegovu – sve,
إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ
osim starice koja je ostala sa onima koji su kaznu iskusili,
ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ
a zatim smo ostale uništili
وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرٗاۖ فَسَآءَ مَطَرُ ٱلۡمُنذَرِينَ
spustivši na njih kišu – a strašne li kiše za one koji su opomenuti bili!