وَكَانُواْ يُصِرُّونَ عَلَى ٱلۡحِنثِ ٱلۡعَظِيمِ
i uporno teške grijehe činili
وَكَانُواْ يَقُولُونَ أَئِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ
i govorili: "Zar kada umremo i zemlja i kosti postanemo – zar ćemo zbilja biti oživljeni,
أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ
zar i drevni naši preci?"
قُلۡ إِنَّ ٱلۡأَوَّلِينَ وَٱلۡأٓخِرِينَ
Reci: "I drevni i kasniji,
لَمَجۡمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَٰتِ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ
u određeno vrijeme, jednog određenog dana biće sakupljeni,
ثُمَّ إِنَّكُمۡ أَيُّهَا ٱلضَّآلُّونَ ٱلۡمُكَذِّبُونَ
i tada ćete vi, o zabludjeli, koji poričete oživljenje,
لَأٓكِلُونَ مِن شَجَرٖ مِّن زَقُّومٖ
sigurno, s drveta Zekkum jesti,
فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ
i njime ćete trbuhe puniti,
فَشَٰرِبُونَ عَلَيۡهِ مِنَ ٱلۡحَمِيمِ
pa zatim na to ključalu vodu piti,
فَشَٰرِبُونَ شُرۡبَ ٱلۡهِيمِ
poput kamila koje ne mogu žeđ ugasiti";
نتائج البحث
