وَلَا يَسۡتَثۡنُونَ
e nuk patën thënë: “Nëse do Zoti!”
فَطَافَ عَلَيۡهَا طَآئِفٞ مِّن رَّبِّكَ وَهُمۡ نَآئِمُونَ
Dhe, e goditi atë (kopshtin) një fatkeqësi nga Zoti yt, derisa ata flinin
فَأَصۡبَحَتۡ كَٱلصَّرِيمِ
dhe ai (kopshti) gëdhiu i shkretëruar.
فَتَنَادَوۡاْ مُصۡبِحِينَ
Kurse, në agim, ata, e thirrën njëri-tjetrin:
أَنِ ٱغۡدُواْ عَلَىٰ حَرۡثِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰرِمِينَ
“Nxitoni herët në kopshtin tuaj, nëe doni t’i tuboni frutet!”
فَٱنطَلَقُواْ وَهُمۡ يَتَخَٰفَتُونَ
Dhe at au nisën duke biseduar qetësisht:
أَن لَّا يَدۡخُلَنَّهَا ٱلۡيَوۡمَ عَلَيۡكُم مِّسۡكِينٞ
“Mos të lejojmë që të paraqitet asnjë i vobektë në kopshtin tonë!”
وَغَدَوۡاْ عَلَىٰ حَرۡدٖ قَٰدِرِينَ
Dhe, ata u nisën herët, të bindur se do të mund t’i pengojnë ata (të vobektit),
فَلَمَّا رَأَوۡهَا قَالُوٓاْ إِنَّا لَضَآلُّونَ
e kur e panë (kopshtin e shkretëruar), ata thanë: “Na, me të vërtetë, qenkemi të humbur;
نتائج البحث
