۞إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ خُلِقَ هَلُوعًا
Njeriu, me të vërtetë, është krijuar lakmus vetjak:
إِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ جَزُوعٗا
kur e goditë e liga – dëshpërohet
وَإِذَا مَسَّهُ ٱلۡخَيۡرُ مَنُوعًا
e kur t’i bie e mira – bëhet koprrac (nuk jep – refuzon),
إِلَّا ٱلۡمُصَلِّينَ
pos besimtarëve,
ٱلَّذِينَ هُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِهِمۡ دَآئِمُونَ
të cilët në lutjet e veta (namaz) janë të qëndrueshëm;
وَٱلَّذِينَ فِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ مَّعۡلُومٞ
dhe që në pasurinë e tyre ka të caktuar një pjesë,
لِّلسَّآئِلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ
për lypësin dhe për të varfërin (që nuk e zgjatë dorën),
وَٱلَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ
dhe ata që besojnë Ditën e Kijametit
وَٱلَّذِينَ هُم مِّنۡ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشۡفِقُونَ
dhe ata që druajnë nga dënimi i Zotit të tyre, -
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمۡ غَيۡرُ مَأۡمُونٖ
e, me të vërtetë, (askush) nuk është i sigurtë prej dënimit të Zotit të vet –
نتائج البحث
