ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ
dhe, mandej kur të dojë Ai, e ringjallë.
كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ
Në të vërtetë! Ai – njeriu, ende nuk i ka plotësuar ato që i ka urdhëruar Ai!
فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ
Le të shikojë njeriu në ushqimin e vet:
أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبّٗا
Ne kemi derdhur ujëra (shira) të bollshme,
ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقّٗا
pastaj e kemi plasaritur tokën me çarje
فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبّٗا
dhe bëjmë që nga ajo të rriten drithërat,
وَعِنَبٗا وَقَضۡبٗا
dhe rrushi e perimet,
وَزَيۡتُونٗا وَنَخۡلٗا
dhe ulliri e palma,
وَحَدَآئِقَ غُلۡبٗا
dhe kopshtet e dendura,
وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا
dhe pëmët e barishtet,
مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ
për ju dhe bagëtinë tuaj.