إِنَّ ٱلَّذِينَ أَجۡرَمُواْ كَانُواْ مِنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ يَضۡحَكُونَ
Me të vërtetë, mëkatarët qeshnin (në jetën e kësaj bote), me ata që besonin;
وَإِذَا مَرُّواْ بِهِمۡ يَتَغَامَزُونَ
kur kalonin pranë tyre, njëri-tjetrit ia bënin me sy,
وَإِذَا ٱنقَلَبُوٓاْ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِمُ ٱنقَلَبُواْ فَكِهِينَ
e kur ktheheshin te familjet e tyre, ata argëtoheshin në formë tallëse (me besimtarët);
وَإِذَا رَأَوۡهُمۡ قَالُوٓاْ إِنَّ هَـٰٓؤُلَآءِ لَضَآلُّونَ
ata (mëkatarët), kur i shihnin (besimtarët), thonin: “Këta, me të vërtetë, janë të humbur”, -
وَمَآ أُرۡسِلُواْ عَلَيۡهِمۡ حَٰفِظِينَ
e, ata nuk janë dërguar për kujdestarë të tyre (besimtarëve).
فَٱلۡيَوۡمَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنَ ٱلۡكُفَّارِ يَضۡحَكُونَ
Sot, ata që kanë besuar, do t’i përqeshin mohuesit,
عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِ يَنظُرُونَ
e, nga divanet (kanapet) do të shikojnë
هَلۡ ثُوِّبَ ٱلۡكُفَّارُ مَا كَانُواْ يَفۡعَلُونَ
a janë shpërblyer meritueshëm mohuesit, për veprat që kanë punuar?! (Po).