فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ
Dhe, ata u larguan prej tij, duke e lënë pas.
فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ
Pastaj, ai u përvodh te hyjnitë e tyre dhe u tha: “A nuk po hani?
مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ
Ç’keni, përse nuk flisni?”
فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ
Ju afrua tyre tinëzisht, duke i goditur me dorë të djathtë.
فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ
Dhe ata (njerëzit) nxituan kah ai.
قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ
Ibrahimi tha: “Vallë, a i adhuroni ju ato që i keni gdhendur (putat)?
وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ
E, Perëndia u ka krijuar juve, dhe ato që i bëni ju”.
قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ
(Jobesimtarët) thanë: “Përgatitni për te një godinë (vatër) dhe hedheni atë në zjarr!”
فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ
Dhe ata dëshiruan t’i bëjnë dinakëri, por Ne i bëmë ata më të poshtëruarit.