يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ
Atë ditë njeriu ikën prej vëllait të vet,
وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ
Prej nënës dhe prej babait të vet,
وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ
Prej gruas dhe prej fëmjëve të vet.
لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٖ شَأۡنٞ يُغۡنِيهِ
Atë ditë secilit njeri i mjafton çështja e vet.
وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ مُّسۡفِرَةٞ
Atë ditë do të ketë fytyra të shndritura,
ضَاحِكَةٞ مُّسۡتَبۡشِرَةٞ
Të buzëqeshura e të gëzuara.
وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٞ
Atë ditë do të ketë edhe fytyra të pluhëruara,
تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ
Që i ka mbuluar errësira e zezë,
أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُ
E të tillët janë ata mohuesit, mëkatarët.