ҚИЁМАТ
لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ
Қасам мехӯрам ба рӯзи қиёмат
وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ
ва қасам мехӯрам ба нафси маломатгар!
أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ
Оё одамӣ мепиндорад, ки Мо устухонҳояшро гирд нахоҳем овард?
بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ
Оре, мо қодир ҳастем, ки сарангуштҳояшро баробар кунем.
بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ
Балки одамӣ мехоҳад, ки дар оянда низ ба корҳои ношоиста пардозад.
يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ
Мепурсад: «Рӯзи қиёмат чӣ вақт хоҳад буд?»
فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ
Рӯзе, ки чашмҳо хира шавад
وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ
ва моҳ тира шавад
وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ
ва офтобу моҳ дар як ҷой ҷамъ оянд.
يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ
Инсон дар он рӯз мегӯяд: «Роҳи гурез куҷост?»
نتائج البحث
