أَخۡرَجَ مِنۡهَا مَآءَهَا وَمَرۡعَىٰهَا
ва аз он об берун овард ва чарогоҳҳо падид овард
وَٱلۡجِبَالَ أَرۡسَىٰهَا
ва кӯҳҳоро устувор гардонид
مَتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ
барои баҳрагирии шумо ва чорпоёнатон.
فَإِذَا جَآءَتِ ٱلطَّآمَّةُ ٱلۡكُبۡرَىٰ
Чун он ҳодисаи бузург даррасад,
يَوۡمَ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ مَا سَعَىٰ
рӯзе, ки одамӣ ҳамаи амалҳои худро ба ёд оварад
وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ
ва ҷаҳаннамро ба ҳар кӣ мебинад нишон диҳанд,
فَأَمَّا مَن طَغَىٰ
Пас ҳар кй аз ҳад гузашта бошад (дар куфру исён)
وَءَاثَرَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا
ва зиндагии инҷаҳонро ихтиёр карда бошад,
فَإِنَّ ٱلۡجَحِيمَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ
ҷаҳаннам ҷойгоҳи ӯст.
وَأَمَّا مَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَنَهَى ٱلنَّفۡسَ عَنِ ٱلۡهَوَىٰ
Аммо ҳар кас, ки аз истодан дар баробари Парвардигораш тарсида ва нафсро аз ҳаво (ва ҳавас) боздошта бошад,