فَأَرۡسَلَ فِرۡعَوۡنُ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ
Ва Фиръавн ҷамъоварандагони сипоҳро ба шаҳрҳо фиристод.
إِنَّ هَـٰٓؤُلَآءِ لَشِرۡذِمَةٞ قَلِيلُونَ
ки инҳо гурӯҳе андаканд
وَإِنَّهُمۡ لَنَا لَغَآئِظُونَ
ва моро ба хашм овардаанд
وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَٰذِرُونَ
ва мо ҳамагӣ омодаи ҷангем.
فَأَخۡرَجۡنَٰهُم مِّن جَنَّـٰتٖ وَعُيُونٖ
Пас онҳоро аз борҳову чашмасорҳо берун кардем
وَكُنُوزٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ
ва аз ганҷҳову хонаҳои некӯ,
كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ
ба ин тарз ҳамаро ба банӣ-Исроил вогузоштем
فَأَتۡبَعُوهُم مُّشۡرِقِينَ
Фиръавниён ба ҳангоми баромадани офтоб аз паи онҳо рафтанд.
فَلَمَّا تَرَـٰٓءَا ٱلۡجَمۡعَانِ قَالَ أَصۡحَٰبُ مُوسَىٰٓ إِنَّا لَمُدۡرَكُونَ
Чун он ду гурӯҳ якдигарро диданд, ёрони Мӯсо гуфтанд: «Гирифтор омадем!»
قَالَ كَلَّآۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهۡدِينِ
Гуфт: «Ҳаргиз, Парвардигори ман бо ман аст ва маро роҳ хоҳад нишон дод».