مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ بِفَٰتِنِينَ
натавонистед гумроҳ кунед,
إِلَّا مَنۡ هُوَ صَالِ ٱلۡجَحِيمِ
магар он касро, ки роҳии ҷаҳаннам бошад.
وَمَامِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامٞ مَّعۡلُومٞ
«Ва ҳар кас аз мо ҷое муъайян дорад.
وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلصَّآفُّونَ
Албатта мо сафзадагонем.
وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡمُسَبِّحُونَ
Ва албатта мо тасбеҳгӯяндагонем».
وَإِن كَانُواْ لَيَقُولُونَ
Агарчи мегуфтанд:
لَوۡ أَنَّ عِندَنَا ذِكۡرٗا مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ
«Агар аз пешиниён назди мо китобе монда буд,
لَكُنَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ
мо аз бандагони мухлиси Худо мебудем».
فَكَفَرُواْ بِهِۦۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ
Онҳо ба он китоб кофир шуданд ва ба зуди, ки хоҳанд фаҳмид.
وَلَقَدۡ سَبَقَتۡ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلۡمُرۡسَلِينَ
Мо дар бораи бандагонамон, ки ба пайғамбарӣ мефиристем, аз пеш тасмим гирифтаем,