فَطَافَ عَلَيۡهَا طَآئِفٞ مِّن رَّبِّكَ وَهُمۡ نَآئِمُونَ
Onlar yuxuda ikən Rəbbinin əzabı o bağı bürüdü.
فَأَصۡبَحَتۡ كَٱلصَّرِيمِ
Bağ yanıb zülmət gecə kimi qapqara oldu.
فَتَنَادَوۡاْ مُصۡبِحِينَ
Onlar səhər qalxdıqda bir-birlərini çağırdılar:
أَنِ ٱغۡدُواْ عَلَىٰ حَرۡثِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰرِمِينَ
“Əgər meyvə dərəcəksinizsə, bağınıza erkən gedin!”
فَٱنطَلَقُواْ وَهُمۡ يَتَخَٰفَتُونَ
Onlar bağa yollandılar, yol boyu da bir-birlərinə belə pıçıldayırdılar:
أَن لَّا يَدۡخُلَنَّهَا ٱلۡيَوۡمَ عَلَيۡكُم مِّسۡكِينٞ
“Bu gün oraya – yanınıza heç bir kasıb girməsin!”
وَغَدَوۡاْ عَلَىٰ حَرۡدٖ قَٰدِرِينَ
Onlar bu məqsədlə kasıbları bağa buraxmamağa qadir olacaqlarını zənn edib erkən getdilər.
فَلَمَّا رَأَوۡهَا قَالُوٓاْ إِنَّا لَضَآلُّونَ
Bağı görəndə isə belə dedilər: “Deyəsən, biz düz gəlməmişik!
بَلۡ نَحۡنُ مَحۡرُومُونَ
Xeyr! Biz bu bağın xeyrindən məhrum olmuşuq!”