وَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِشِمَالِهِۦ فَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُوتَ كِتَٰبِيَهۡ
Kitabı sol əlinə verilən kimsə isə deyəcəkdir: “Kaş kitabım mənə verilməyəydi!
وَلَمۡ أَدۡرِ مَا حِسَابِيَهۡ
Hesabımdan da xəbərim olmayaydı!
يَٰلَيۡتَهَا كَانَتِ ٱلۡقَاضِيَةَ
Kaş ilk ölümüm həmişəlik olaydı!
مَآ أَغۡنَىٰ عَنِّي مَالِيَهۡۜ
Var-dövlətim məni əzabdan qurtarmadı.
هَلَكَ عَنِّي سُلۡطَٰنِيَهۡ
Hökmranlığım da məhv olub getdi”.
خُذُوهُ فَغُلُّوهُ
Mələklərə deyiləcək: “Onu yaxalayıb zəncirləyin!
ثُمَّ ٱلۡجَحِيمَ صَلُّوهُ
Sonra da Cəhənnəmə atın!
ثُمَّ فِي سِلۡسِلَةٖ ذَرۡعُهَا سَبۡعُونَ ذِرَاعٗا فَٱسۡلُكُوهُ
Onu uzunluğu yetmiş dirsək olan zəncirə vurun!
إِنَّهُۥ كَانَ لَا يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ ٱلۡعَظِيمِ
Çünki o, Böyük Allaha iman gətirmirdi,
وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ
və heç kəsi kasıbı yedirtməyə rəğbətləndirmirdi.
نتائج البحث
