ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ
അവരോ, ആ നാടുകളില് അതിക്രമം പ്രവര്ത്തിച്ചവരായിരുന്നു.
فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ
അവരവിടെ കുഴപ്പം പെരുപ്പിച്ചു.
فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ
അപ്പോള് നിന്റെ നാഥന് അവര്ക്കുമേല് ശിക്ഷയുടെ ചാട്ടവാര് വര്ഷിച്ചു.
إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ
നിന്റെ നാഥന് പതിസ്ഥലത്തു തന്നെയുണ്ട്; തീര്ച്ച.
فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ
എന്നാല് മനുഷ്യനെ അവന്റെ നാഥന് പരീക്ഷിക്കുകയും, അങ്ങനെ അവനെ ആദരിക്കുകയും അനുഗ്രഹിക്കുകയും ചെയ്താല് അവന് പറയും: “എന്റെ നാഥന് എന്നെ ആദരിച്ചിരിക്കുന്നു.”
وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ
എന്നാല് അല്ലാഹു അവനെ പരീക്ഷിക്കുകയും, അങ്ങനെ അവന്റെ ജീവിതവിഭവം പരിമിതപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്താലോ, അവന് പറയും: “എന്റെ നാഥന് എന്നെ നിന്ദിച്ചിരിക്കുന്നു.”
كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ
കാര്യം അതല്ല; നിങ്ങള് അനാഥയെ പരിഗണിക്കുന്നില്ല.
وَلَا تَحَـٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ
അഗതിക്ക് അന്നം നല്കാന് പ്രേരിപ്പിക്കുന്നുമില്ല.