مَثَلُهُمۡ كَمَثَلِ ٱلَّذِي ٱسۡتَوۡقَدَ نَارٗا فَلَمَّآ أَضَآءَتۡ مَا حَوۡلَهُۥ ذَهَبَ ٱللَّهُ بِنُورِهِمۡ وَتَرَكَهُمۡ فِي ظُلُمَٰتٖ لَّا يُبۡصِرُونَ
അവരുടെ ഉപമ ഇവ്വിധമാകുന്നു: ഒരാള് തീകൊളുത്തി. ചുറ്റും പ്രകാശം പരന്നപ്പോള് അല്ലാഹു അവരുടെ വെളിച്ചം അണച്ചു. എന്നിട്ടവരെ ഒന്നും കാണാത്തവരായി കൂരിരുളിലുപേക്ഷിച്ചു.
صُمُّۢ بُكۡمٌ عُمۡيٞ فَهُمۡ لَا يَرۡجِعُونَ
ബധിരരും മൂകരും കുരുടരുമാണവര്. അതിനാലവരൊരിക്കലും നേര്വഴിയിലേക്കു തിരിച്ചുവരില്ല.
أَوۡ كَصَيِّبٖ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ فِيهِ ظُلُمَٰتٞ وَرَعۡدٞ وَبَرۡقٞ يَجۡعَلُونَ أَصَٰبِعَهُمۡ فِيٓ ءَاذَانِهِم مِّنَ ٱلصَّوَٰعِقِ حَذَرَ ٱلۡمَوۡتِۚ وَٱللَّهُ مُحِيطُۢ بِٱلۡكَٰفِرِينَ
അല്ലെങ്കില് മറ്റൊരുപമ: മാനത്തുനിന്നുള്ള പെരുമഴ. അതില് ഇരുളും ഇടിമുഴക്കവും മിന്നല്പ്പിണരുമുണ്ട്. മേഘഗര്ജനം കേട്ട് മരണഭീതിയാല് അവര് ചെവികളില് വിരലുകള് തിരുകുന്നു. അല്ലാഹു സത്യനിഷേധികളെ സദാ വലയം ചെയ്യുന്നവനത്രെ.
يَكَادُ ٱلۡبَرۡقُ يَخۡطَفُ أَبۡصَٰرَهُمۡۖ كُلَّمَآ أَضَآءَ لَهُم مَّشَوۡاْ فِيهِ وَإِذَآ أَظۡلَمَ عَلَيۡهِمۡ قَامُواْۚ وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ لَذَهَبَ بِسَمۡعِهِمۡ وَأَبۡصَٰرِهِمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
മിന്നല്പ്പിണരുകള് അവരുടെ കാഴ്ചയെ കവര്ന്നെടുക്കുന്നു. അതിന്റെ ഇത്തിരിവെട്ടം കിട്ടുമ്പോഴൊക്കെ അവരതിലൂടെ നടക്കും. ഇരുള്മൂടിയാലോ അവര് അറച്ചുനില്ക്കും. അല്ലാഹു ഇച്ഛിച്ചിരുന്നെങ്കില് അവരുടെ കേള്വിയും കാഴ്ചയും അവന് കെടുത്തിക്കളയുമായിരുന്നു. തീര്ച്ചയായും അല്ലാഹു എല്ലാറ്റിനും കഴിവുറ്റവന് തന്നെ.