إِنَّ ٱلۡمُبَذِّرِينَ كَانُوٓاْ إِخۡوَٰنَ ٱلشَّيَٰطِينِۖ وَكَانَ ٱلشَّيۡطَٰنُ لِرَبِّهِۦ كَفُورٗا
നിശ്ചയം ധൂര്ത്തന്മാര് പിശാചുക്കളുടെ സഹോദരങ്ങളാകുന്നു. പിശാചോ തന്റെ നാഥനോട് നന്ദികെട്ടവനും.
وَإِمَّا تُعۡرِضَنَّ عَنۡهُمُ ٱبۡتِغَآءَ رَحۡمَةٖ مِّن رَّبِّكَ تَرۡجُوهَا فَقُل لَّهُمۡ قَوۡلٗا مَّيۡسُورٗا
നിന്റെ നാഥനില് നിന്ന് നീയാഗ്രഹിക്കുന്ന അനുഗ്രഹം പ്രതീക്ഷിച്ച് നിനക്ക് അവരുടെ ആവശ്യം അവഗണിക്കേണ്ടിവന്നാല് നീ അവരോട് സൌമ്യമായി ആശ്വാസവാക്കു പറയണം.
وَلَا تَجۡعَلۡ يَدَكَ مَغۡلُولَةً إِلَىٰ عُنُقِكَ وَلَا تَبۡسُطۡهَا كُلَّ ٱلۡبَسۡطِ فَتَقۡعُدَ مَلُومٗا مَّحۡسُورًا
നിന്റെ കൈ നീ പിരടിയില് കെട്ടിവെക്കരുത്. അതിനെ മുഴുവനായി നിവര്ത്തിയിടുകയുമരുത്. അങ്ങനെ ചെയ്താല് നീ നിന്ദിതനും ദുഃഖിതനുമായിത്തീരും.
إِنَّ رَبَّكَ يَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن يَشَآءُ وَيَقۡدِرُۚ إِنَّهُۥ كَانَ بِعِبَادِهِۦ خَبِيرَۢا بَصِيرٗا
നിന്റെ നാഥന് അവനിച്ഛിക്കുന്നവര്ക്ക് ജീവിതവിഭവം ധാരാളമായി നല്കുന്നു. മറ്റു ചിലര്ക്ക് അതില് കുറവ് വരുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. അവന് തന്റെ ദാസന്മാരെ നന്നായറിയുന്നവനും കാണുന്നവനുമാണ്.
وَلَا تَقۡتُلُوٓاْ أَوۡلَٰدَكُمۡ خَشۡيَةَ إِمۡلَٰقٖۖ نَّحۡنُ نَرۡزُقُهُمۡ وَإِيَّاكُمۡۚ إِنَّ قَتۡلَهُمۡ كَانَ خِطۡـٔٗا كَبِيرٗا
പട്ടിണി പേടിച്ച് നിങ്ങള് നിങ്ങളുടെ കുട്ടികളെ കൊല്ലരുത്. അവര്ക്കും നിങ്ങള്ക്കും അന്നം നല്കുന്നത് നാമാണ്. അവരെ കൊല്ലുന്നത് കൊടിയകുറ്റം തന്നെ.