وَلَا يَسۡتَثۡنُونَ
Ва истисно қилмадилар.
فَطَافَ عَلَيۡهَا طَآئِفٞ مِّن رَّبِّكَ وَهُمۡ نَآئِمُونَ
Улар ухлаб ётганда, боғ устидан Роббингдан бўлган айланувчи айланиб чиқди.
فَأَصۡبَحَتۡ كَٱلصَّرِيمِ
Бас, у худди меваси териб олинганга ўхшаб қолди.
فَتَنَادَوۡاْ مُصۡبِحِينَ
Улар, тонг-саҳарда бир-бирларини чақирдилар:
أَنِ ٱغۡدُواْ عَلَىٰ حَرۡثِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰرِمِينَ
«Агар терадиган бўлсангиз, экинзорингизга эртароқ боринг», деб.
فَٱنطَلَقُواْ وَهُمۡ يَتَخَٰفَتُونَ
Бас, паст овозла гаплашиб, юриб кетдилар.
أَن لَّا يَدۡخُلَنَّهَا ٱلۡيَوۡمَ عَلَيۡكُم مِّسۡكِينٞ
«Бугун сиз борингизда у боғга мискин кира кўрмасин», деб.
وَغَدَوۡاْ عَلَىٰ حَرۡدٖ قَٰدِرِينَ
Ва эрталабда қасдла, ўзларини қодир сезиб, бордилар.
فَلَمَّا رَأَوۡهَا قَالُوٓاْ إِنَّا لَضَآلُّونَ
Уни кўрганларида, биз адашибмиз, дедилар.
بَلۡ نَحۡنُ مَحۡرُومُونَ
Балки биз маҳрум бўлгандиримиз, дедилар.