مُتَّكِـِٔينَ فِيهَا يَدۡعُونَ فِيهَا بِفَٰكِهَةٖ كَثِيرَةٖ وَشَرَابٖ
تیایدا به ئاسوودهیی شانیان داداوه، بهردهوام داوای میوهی زۆر و خواردنهوهی ههمهجۆر دهکهن.
۞وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ أَتۡرَابٌ
ههروهها حۆری هاوتهمهنی به حهیاو شهرم لایانه، که تهنها عاشقی هاوسهرهکانیانن و چاو بۆ کهسی تر ههڵنابڕن.
هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِيَوۡمِ ٱلۡحِسَابِ
جا ئا ئهم بهڵێنی نازو نیعمهتهی پێتان دراوه له ڕۆژی پاداشتدا بۆتان ئامادهیه.
إِنَّ هَٰذَا لَرِزۡقُنَا مَا لَهُۥ مِن نَّفَادٍ
بهڕاستی ئهمه ڕزق و ڕۆزیمانه بۆ بهختهوهران، ههرگیز تهواو نابێت و کۆتایی نایهت.
هَٰذَاۚ وَإِنَّ لِلطَّـٰغِينَ لَشَرَّ مَـَٔابٖ
ئهمهی باسکرا بۆ ئیماندارانه، بهڵام بۆ ستهمکار و یاخی بووهکان، بهڕاستی ناخۆشترین جێگه و ڕێگه ئامادهیه.
جَهَنَّمَ يَصۡلَوۡنَهَا فَبِئۡسَ ٱلۡمِهَادُ
دۆزهخه، که دهگهیهنرێنه ناوی، کهواته ئای چ شوێنێکی ناساز و سهخت و ناسۆره.
هَٰذَا فَلۡيَذُوقُوهُ حَمِيمٞ وَغَسَّاقٞ
ئهمه و، دهبا ههر بچێژن و بخۆن له ئاو و خۆراکی زۆر گهرم و کێم و زووخاوی داچۆڕاو.