قَالَ فَٱخۡرُجۡ مِنۡهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٞ
خوا فهرمووی: مادهم وایه دهرچۆ له بهههشت و بهجێی بهێڵه چونکه تۆ ئیتر ڕهجم کراوو دوور خراوهتهوه له ڕهحمهتی من.
وَإِنَّ عَلَيۡكَ لَعۡنَتِيٓ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلدِّينِ
بهڕاستی لهعنهت و نهفرینی منت لهسهره تا ڕۆژی قیامهت (چونکه تۆ فهرمانی منت جێبهجێ نهکرد).
قَالَ رَبِّ فَأَنظِرۡنِيٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ
شهیتان وتی: پهروهردگارا دهی کهواته مۆڵهتم بده تا ئهو ڕۆژهی که نهوهکانی ئادهم زیندوو دهکرێنهوه.
قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ ٱلۡمُنظَرِينَ
خوا فهرمووی: باشه تۆ له مۆڵهت دراوانیت...
إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡوَقۡتِ ٱلۡمَعۡلُومِ
تا ڕۆژو کاتی دیاریکراو.
قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغۡوِيَنَّهُمۡ أَجۡمَعِينَ
ئینجا شهیتان وتی: سوێند بهدهسهڵاتی بێ سنوورت شهرت بێت ههر ههموویان گومڕاو سهرگهردان بکهم.
إِلَّا عِبَادَكَ مِنۡهُمُ ٱلۡمُخۡلَصِينَ
جگه له بهنده و عهبده دڵسۆزهکانت که ههڵبژارهدهی خۆتن (دهسهڵاتی ئهوانم نیه).
قَالَ فَٱلۡحَقُّ وَٱلۡحَقَّ أَقُولُ
پهروهردگار فهرمووی: من خۆم حهق و ڕاستیم و ههر حهق و ڕاستیش دهڵێم.