وَأَمَّا ثَمُودُ فَهَدَيۡنَٰهُمۡ فَٱسۡتَحَبُّواْ ٱلۡعَمَىٰ عَلَى ٱلۡهُدَىٰ فَأَخَذَتۡهُمۡ صَٰعِقَةُ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡهُونِ بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ
هۆزی - ثمود - یشمان ڕێنموویی کرد بۆ ئیمان و چاکه؛ کهچی حهزیان بهکوێری کرد، تا چاوساغی و هیدایهت و ئیمان، ههر بۆیه ئهوانیش سزای سهرشۆڕکهر و سهرگهردانکهر یهخهی پێگرتن بههۆی ئهو کارو کردهوانهی که دهیانکرد.
وَنَجَّيۡنَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَكَانُواْ يَتَّقُونَ
ئهوسا ئهوانهی که ئیمان و باوهڕیان هێنابوو ڕزگارمان کردن، کهسانێکی به تهقواو خواناسیش بوون.
وَيَوۡمَ يُحۡشَرُ أَعۡدَآءُ ٱللَّهِ إِلَى ٱلنَّارِ فَهُمۡ يُوزَعُونَ
ڕۆژێک دێت دوژمنانی خوا تێکرا کۆ دهکرێنهوه و کێش دهکرێن بهرهو ئاگری دۆزهخ، بهرو دوایان پاڵهپهستۆیانه.
حَتَّىٰٓ إِذَا مَا جَآءُوهَا شَهِدَ عَلَيۡهِمۡ سَمۡعُهُمۡ وَأَبۡصَٰرُهُمۡ وَجُلُودُهُم بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
ههتا کاتێک دهگهنه ئاستی ئاگرهکه گوێیان و چاوهکانیان و پێستهکانیان شایهتیان لهسهر دهدات که چ کارو کردهوهیهکی نادروست و خراپیان ئهنجام دهدا.
وَقَالُواْ لِجُلُودِهِمۡ لِمَ شَهِدتُّمۡ عَلَيۡنَاۖ قَالُوٓاْ أَنطَقَنَا ٱللَّهُ ٱلَّذِيٓ أَنطَقَ كُلَّ شَيۡءٖۚ وَهُوَ خَلَقَكُمۡ أَوَّلَ مَرَّةٖ وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ
ئهوسا بهغهمباریهوه بهپێستی خۆیان دهڵێن: بۆچی شایهتیتان لهسهرداین خۆ زهرهرتانه؟ له وهڵامدا دهڵێن، ئهو خوایه ئێمهی هێناوهته گوفتار که دهتوانێت ههموو شتێک بهێنێته قسه و گفتوگۆ، ههر ئهو زاتهشه که یهکهمجار بهدیهێناون و ههر بۆلای ئهویش دهبرێنهوه (بێگومان کارێکی ئاسانه بۆخوا چونکه ئادهمیزاد جۆرهها ئامێری هێناوهته قسه، دهم و زمان و لێویشیان نیه!).