لِتَسۡتَوُۥاْ عَلَىٰ ظُهُورِهِۦ ثُمَّ تَذۡكُرُواْ نِعۡمَةَ رَبِّكُمۡ إِذَا ٱسۡتَوَيۡتُمۡ عَلَيۡهِ وَتَقُولُواْ سُبۡحَٰنَ ٱلَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَٰذَا وَمَا كُنَّا لَهُۥ مُقۡرِنِينَ
بۆ ئهوهی لهسهر پشتیان جێگیر ببن، دوایش یادی نازو نیعمهتی پهروهردگارتان بکهنهوه کاتێك که سهقامگیر دهبن لهسهری، (چونکه جۆرهها هۆکاری هاتووچۆی بۆ سازاندوون) و بشڵێن: ستایش و بهرزی و بێگهردی بۆ ئهو زاتهی که ئهمهی بۆ ڕهخساندوین (خۆ ئهگهر ئهو بهمیهرهبانی خۆی بۆی ڕام نهکردینایه) ئێمه نهماندهتوانی ڕامیان بهێنین.
وَإِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ
ئێمه بێگومان ههر بۆ لای پهروهردگارمان دهگهرێینهوه. پێغهمبهر صلی الله علیه وسلم ههر جارێك سواری وڵاخهکهی ببوایه سێ جار (الله أکبر) ی دهفهرموو، دوایی دهیفهرموو: سبحان الذی سخر لنا هذا وما کنا له مقرنین وإنا الی ڕبنا لمنقلبون).
وَجَعَلُواْ لَهُۥ مِنۡ عِبَادِهِۦ جُزۡءًاۚ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَكَفُورٞ مُّبِينٌ
باوهڕ چهوتهکان، ههندێ له بهندهکانی خوا، بهخوا دهزانن (مهسیحییهکان دهڵێن: عیسا کوڕی خوایه، جوو دهڵێت: عوزهیر، بتپهرستهکان دهڵێن: فریشتهکان کچی خوان)!! بهڕاستی زۆربهی خهڵکی قهدری خوا نازانن و بێ باوهڕێکی زۆر ئاشکران.
أَمِ ٱتَّخَذَ مِمَّا يَخۡلُقُ بَنَاتٖ وَأَصۡفَىٰكُم بِٱلۡبَنِينَ
ئایا ڕهواو ڕاسته، لهوهی که دروستی دهکات کچان بۆ خۆی بڕیار بدات و بهخشینی کوڕانیش بهڕهوا بزانێت بۆ ئێوه؟! (ئهمانه ههمووی بیروباوهڕی نهفامهکان بوون خوای گهوره دهیهوێت ههر به بۆچوونی خۆیان بیروباوهڕیان پووچهڵ بکاتهوه).