وَقَالُواْ يَـٰٓأَيُّهَ ٱلسَّاحِرُ ٱدۡعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَ إِنَّنَا لَمُهۡتَدُونَ
کهچی به موسایان وت: ئهی جادووگهر!! له پهروهردگارت داوا بکه بۆمان، بهو پهیمانهی بهتۆی داوه بابهڵاو ناخۆشیمان لهسهر ههڵبگرێت بێگومان ئێمه له هیدایهت دراوان دهبین!!
فَلَمَّا كَشَفۡنَا عَنۡهُمُ ٱلۡعَذَابَ إِذَا هُمۡ يَنكُثُونَ
جاههر که بهڵاو ناخۆشیمان لهسهر لابردن خێرا بهڵێن و پهیمانهکهیان ههڵدهوهشاند.
وَنَادَىٰ فِرۡعَوۡنُ فِي قَوۡمِهِۦ قَالَ يَٰقَوۡمِ أَلَيۡسَ لِي مُلۡكُ مِصۡرَ وَهَٰذِهِ ٱلۡأَنۡهَٰرُ تَجۡرِي مِن تَحۡتِيٓۚ أَفَلَا تُبۡصِرُونَ
فیرعهون جاڕیدا بهناو قهوم و گهلهکهیدا وتی: ئهی قهوم و گهلم، من پاشای میصرم و فهرمانڕهوای ئهم وڵاتهم، ئهم ڕووبارانهش بهبهر کۆشکهکانمدا دهڕوات، ئایا ئهم دهسهڵاتهی من نابینن؟!..
أَمۡ أَنَا۠ خَيۡرٞ مِّنۡ هَٰذَا ٱلَّذِي هُوَ مَهِينٞ وَلَا يَكَادُ يُبِينُ
بهڵکو نابینن من چاکترم لهو کهسهی ناوبانگی نی یه و کهسایهتیهکی لاوازو نهناسراوه و زمان پاراو نی یه و لهوانه نی یه بتوانێت چاك خهڵکی تێبگهیهنێت؟!
فَلَوۡلَآ أُلۡقِيَ عَلَيۡهِ أَسۡوِرَةٞ مِّن ذَهَبٍ أَوۡ جَآءَ مَعَهُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ مُقۡتَرِنِينَ
جا ئهوه بۆچی بازنی ئاڵتون و زێڕی پێشکهش ناکرێت (تانیشانه بێت بۆ پایهداری؟!)یان ئهوه بۆ فریشته لهگهڵیدا نههاتن بۆ بانگهواز کردن و پشتیوانی لێکردنی؟!